Month: February 2016

เหตุคาร์บอมบ์ถล่มฐานปฏิบัติการของหน่วยปฏิบัติการพิเศษที่ 11 ปัตตานี ซึ่งตั้งอยู่ใกล้ๆ กับด่านตรวจบนถนนสายหลักก่อนเข้าสู่ตัวเมืองและเขตเทศบาลช่วงกลางวันแสกๆ ของวันเสาร์ที่ 27 ก.พ.ที่ผ่านมา ทำให้บรรยากาศที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ตึงเครียดขึ้นมาอีกครา ถือเป็นระเบิดที่ส่งเสียงดังสนั่นทำลายความเงียบสงบที่ภาครัฐเพียรให้ข่าวมาตลอดว่าสถานการณ์ที่ชายแดนใต้กำลังดีวันดีคืน… พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม ถึงกับพูดเอาไว้ระหว่างการแถลงผลงานของรัฐบาลและ คสช.เมื่อ 23 ธ.ค.ปีที่แล้วว่า ปี 2559 อาจจะยุติการสู้รบที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ลงได้ ขณะที่ทุกหน่วยงาน โดยเฉพาะกองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายในราชอาณาจักร (กอ.รมน.) ก็รับลูก ยืนยันว่าสถิติเหตุรุนแรงในพื้นที่ลดลง 30-50% เป็นความมั่นใจท่ามกลางเสียงทักท้วงจากบางฝ่ายที่เฝ้าดูสถานการณ์ในพื้นที่มาตลอดว่า อย่าเพิ่งด่วนสรุปแบบนั้น เพราะเหตุรุนแรงที่ลดลงบ้าง ไม่ได้แปลว่าปัญหาทุกอย่างกำลังจะหมดไป เนื่องเพราะปัญหาพื้นฐานที่เป็นรากเหง้าของความขัดแย้งยังดำรงอยู่เช่นเดิม! พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ อดีตนายกรัฐมนตรี และอดีตรองนายกฯฝ่ายความมั่นคงในรัฐบาลอดีตนายกฯทักษิณ ชินวัตร ซึ่งรับผิดชอบภารกิจดับไฟใต้ในห้วงที่สถานการณ์กำลังร้อนแรงถึงขีดสุด เพิ่งออกมาให้สัมภาษณ์เมื่อวันที่ 25 ก.พ.ที่ผ่านมานี้เองว่า เห็นสถานการณ์เงียบๆ ไป อย่าไปคิดว่ามันจะจบ “พ่อใหญ่จิ๋ว” บอกเอาไว้แบบนี้ “ให้สังเกตดูรูปแบบของข้อขัดแย้งในจังหวัดชายแดนภาคใต้กำลังเปลี่ยนแปลง เปรียบเหมือนกินยาเข้าไปแล้วเกิดอาการดื้อยา จนถึงจุดหนึ่งยาก็รักษาไม่ได้ ต้องเปลี่ยนวิธีรักษาใหม่อีก ฉะนั้นไม่ใช่เห็นสถานการณ์เงียบๆ แล้วคิดว่าจบ เพราะความจริงไม่ใช่แบบนั้น” นี่คือ “สาระสำคัญ” ของคำให้สัมภาษณ์เรื่องปัญหาภาคใต้ นอกเหนือจากการเปิดประเด็นเรื่ององค์กรใหม่ที่ชื่อ “แบล็ค สวอน” ซึ่งเจ้าตัวอ้างว่าเชื่อมโยงกับกลุ่มไอเอส จนถูกตอบโต้อย่างรุนแรงจากฝ่ายที่เกี่ยวข้องว่าไม่เป็นความจริง ไม่ว่าองค์กรใหม่ป่วนใต้จะมีอยู่จริงตามที่ พล.อ.ชวลิต พูดหรือไม่ แต่สิ่งหนึ่งที่จริงแท้แน่นอนคือ ไฟใต้ยังไม่มอดดับ ปลายด้ามขวานยังไม่เข้าใกล้สันติสุข สอดรับกับทัศนะของอดีตนายทหารชั้นผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง ซึ่งได้รับการยอมรับว่ามีข้อมูลเครือข่ายโครงสร้างของกลุ่ม บีอาร์เอ็น โคออร์ดิเนต มากที่สุด ซึ่ง “บีอาร์เอ็น” ก็คือขบวนการที่อ้างอุดมการณ์แบ่งแยกดินแดนที่ฝ่ายความมั่นคงไทยเชื่อว่าเป็นผู้คุมกองกำลังใหญ่ที่สุด และอยู่เบื้องหลังเหตุรุนแรงเกือบทั้งหมดในจังหวัดชายแดนภาคใต้ตลอด 12 ปีที่ผ่านมา อดีตนายทหารผู้นี้บอกว่า สถิติเหตุรุนแรงที่ลดลง ไม่ใช่ “ตัวชี้วัด” หรือ “เครื่องบ่งชี้” ที่แท้จริงว่าสถานการณ์ไฟใต้กำลังดีขึ้น เนื่องจาก… 1.อาจเป็นเพราะทหารไม่ได้เข้าไปปฏิบัติการด้านมวลชนในหมู่บ้านเป้าหมายของบีอาร์เอ็น จึงไม่มีความจำเป็นใดๆ ที่บีอาร์เอ็นจะต้องปฏิบัติการ ข้อมูลของอดีตนายทหารชั้นผู้ใหญ่รายนี้สวนทางกับรัฐบาลอย่างสิ้นเชิง โดยเขาระบุว่าการที่ระดับนโยบายพยายามให้ข่าวว่าสถานการณ์ในพื้นที่ใกล้สงบแล้ว และหากเกิดเหตุรุนแรงขึ้นในพื้นที่ใด เจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบพื้นที่นั้นจะถูกตำหนิจากผู้บังคับบัญชาอย่างรุนแรงนั้น จุดนี้ได้กลายเป็นแรงกดดันให้เจ้าหน้าที่ไม่ยอมเข้าหมู่บ้าน เพราะหากเข้าไปปฏิบัติงานมวลชน ก็จะกลายเป็น “เป้าเคลื่อนที่” ให้กับผู้ก่อเหตุรุนแรง และเมื่อโดนลอบยิงหรือลอบวางระเบิด ก็จะถูก“นาย” ตำหนิซ้ำอีก เขาบอกว่า เท่าที่ทราบช่วงใกล้ผลัดเปลี่ยนกำลัง ราวๆ 2-3 เดือนก่อนกำลังพลแต่ละชุดจะถอนกำลังกลับบ้าน แทบไม่มีการเข้าหมู่บ้านเพื่อปฏิบัติงานมวลชนเลย มีแต่งาน รปภ.ที่จำเป็นต้องทำทุกวันเท่านั้นที่ยังปฏิบัติอยู่ โดยเฉพาะการ รปภ.ครู และสถานที่ราชการ ซึ่งบีอาร์เอ็นก่อเหตุโจมตีหน่วย รปภ.เหล่านี้มาตลอดกว่า 10 ปีจนแทบไม่เป็นข่าวแล้ว 2.สืบเนื่องจากข้อ 1 การก่อความรุนแรงแต่ละครั้งของบีอาร์เอ็น...

พล.ต.ต.ทนงศักดิ์ วังสุภา ผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดปัตตานี (ผบก.ภ.จว.ปัตตานี) ชี้ว่า เหตุคนร้ายลอบวางระเบิดคาร์บอมบ์หน้าร้านอาหารมีตติ้ง ติดกับฐานตำรวจหน่วยปฏิบัติการพิเศษที่ 11 ปัตตานี (มว.ฉก.นปพ.ปน.11) ใกล้ด่านตรวจหน้าบริษัทปัตตานีคอนกรีต ทางเข้าเมืองปัตตานี เมื่อวันเสาร์ที่ 27 ก.พ.59 นั้น เป็นเหตุต่อเนื่องจากกรณีปล้นรถยนต์เมื่อช่วงเช้าวันเดียวกัน “คนร้ายยิง นายสมศักดิ์ ดุษฏีพิริยะ อายุ 51 ปี เจ้าของร้านเพชรเกษมยางยนต์ ก่อนในช่วงเช้า บริเวณใต้สะพานกลับรถตะลุโบะ อีกด้านหนึ่งของตัวเมืองปัตตานี จากนั้นก็ปล้นรถมา เป็นรถยนต์เก๋งยี่ห้อฮอนด้า รุ่นแจ๊ส สีขาว หมายเลขทะเบียน ฆฉ 3815 กรุงเทพมหานคร แล้วก็นำรถไปใส่ระเบิด รวมทั้งน้ำมันแกลลอนใหญ่ และใช้เส้นทางสายรองที่ไม่มีด่านตรวจของเจ้าหน้าที่ ขับรถลัดเลาะนำมาจอดที่หน้าร้านอาหารข้างฐานปฏิบัติการของตำรวจ ก่อนจะจุดระเบิดขึ้น” พล.ต.ต.ทนงศักดิ์ บอกด้วยว่า คนร้ายที่ลอบวางระเบิดมีความเชื่อมโยงกับกลุ่มที่ถูกเจ้าหน้าที่บุกทลายฐานประกอบระเบิดและฐานฝึกในป่าโกงกางริมทะเล บ้านตันหยงเปาว์ ต.ท่ากำชำ อ.หนองจิก จ.ปัตตานี เมื่อวันที่ 10 ก.พ.ที่ผ่านมา ซึ่งเจ้าหน้าที่สามารถยึดอุปกรณ์ประกอบระเบิดได้จำนวนมาก รวมทั้งจับกุมผู้ต้องสงสัยได้ 1 คน ส่วนอีก 4-5 คนที่หลบหนีไปได้ ตามรายชื่อเชื่อว่าเป็นมือประกอบระเบิดทั้งสิ้น สำหรับมูลเหตุจูงใจอื่นๆ นอกจากการตอบโต้เจ้าหน้าที่ ก็คือการแสดงศักยภาพว่ากลุ่มที่เคลื่อนไหวในพื้นที่ยังสามารถปฏิบัติการได้ และยังเป็นการแสดงจุดยืนคัดค้านกระบวนการพูดคุยเพื่อสันติสุขจังหวัดชายแดนภาคใต้ ซึ่งกำลังมีการจัดงานครบรอบ 3 ปีพูดคุยสันติภาพกับกลุ่มผู้เห็นต่างจากรัฐที่มีมาเลเซียเป็นผู้อำนวยความสะดวก ในวันที่ 28 ก.พ.ด้วย “หลายเรื่องที่เป็นมูลเหตุจูงใจ สามารถโยงถึงกันได้หมด และมีความเป็นไปได้ด้วยกันทั้งสิ้น” ผบก.ภ.จว.ปัตตานี กล่าว และว่าขณะนี้ทราบตัวคนร้ายแล้ว กำลังเร่งติดตามจับกุม ย้อนเหตุคาร์บอมบ์เขย่าปัตตานี สำหรับเหตุคาร์บอมบ์ใกล้ฐานปฏิบัติการของตำรวจ ริมถนนทางเข้าเมืองปัตตานี เกิดขึ้นเมื่อเวลา 12.40 น.วันเสาร์ที่ 27 ก.พ.59 บริเวณลานจอดรถหน้าร้านอาหารมีตติ้ง ด้านหลังฐานปฏิบัติการตำรวจหน่วยปฏิบัติการพิเศษที่ 11 ปัตตานี ท้องที่หมู่ 4 ต.รูสะมิแล อ.เมือง จ.ปัตตานี แรงระเบิดทำให้เกิดไฟลุกเผาฐานปฏิบัติการของตำรวจซึ่งปลูกเป็นเพิงมุงจากจนวอด มีผู้ได้รับบาดเจ็บ 11 ราย เป็นตำรวจ 7 นาย...

ฝ่ายความมั่นคงยืนยันว่าไม่เคยกดดันหรือขับไล่ครอบครัวแวมะนอ ออกจากโรงเรียนญิฮาดวิทยา หรือปอเนาะญิฮาด อ.ยะหริ่ง จ.ปัตตานี ที่ถูกศาลแพ่งสั่งริบที่ดิน ทั้งยังเตรียมแนวทางช่วยเหลือพัฒนาโรงเรียน เหมือนกับแห่งอื่นๆ ที่เคยเกิดปัญหา เพียงแต่ต้องต่อสู้คดีตามขั้นตอนให้เรียบร้อยก่อน ครอบครัวแวมะนอ นำโดย นางยาวาฮี และ นายบันยาล แวมะนอ ภรรยาและบุตรชายของ นายดูนเลาะ แวมะนอ อดีตครูใหญ่โรงเรียนญิฮาดวิทยา พากันขนข้าวของออกจากบ้านซึ่งตั้งอยู่บนที่ดินผืนเดียงกับปอเนาะตั้งแต่เมื่อวันอาทิตย์ที่ 14 ก.พ.2559 ซึ่งเป็นวันครบกำหนดที่ขอศาลขยายเวลาอุทธรณ์คดีที่พวกเขาแพ้บนศาลแพ่งจนถูกศาลสั่งริบที่ดินให้ตกเป็นของแผ่นดิน เหตุผลของศาลที่สั่งริบที่ดินอันเป็นที่ตั้งของปอเนาะญิฮาดก็คือ ที่ดินผืนนี้ถูกใช้เป็นสถานที่ฝึกของกลุ่มก่อความไม่สงบ โดย นายดูนเลาะ ตกเป็นผู้ต้องหาคดีก่อการร้ายและกบฏแบ่งแยกดินแดน ซึ่งเขาหลบหนีไปจากโรงเรียนไปนานนับสิบปีแล้ว พล.ท.มณี จันทร์ทิพย์ รองผู้อำนวยการรักษาความมั่นคงภายในภาค 4 ส่วนหน้า กล่าวว่า ฝ่ายรัฐได้เปิดโอกาสให้ครอบครัวแวมะนอต่อสู้ตามกระบวนการ และก่อนหน้านี้ได้พูดคุยกับหลายฝ่ายเพื่อให้มีการพัฒนาพื้นที่เป็นแหล่งเรียนรู้ เป็นสถานที่การมีส่วนร่วมของชุมชนที่สามารถใช้ประโยชน์ได้ จะสร้างเป็นมัสยิดก็ยังได้ รัฐพยายามทำตามกฎหมายเพื่อให้สังคมเกิดความสงบสุข เขายังยกตัวอย่างโรงเรียนอิสลามบูรพา จ.นราธิวาส ที่เคยถูกทางการสั่งปิด แต่ภายหลังก็ช่วยเหลือให้เปิดการเรียนการสอนขึ้นใหม่ และสามารถพัฒนาได้ โดยเปลี่ยนวีธีคิดเพื่อพัฒนาพื้นที่ร่วมกัน ฉะนั้นหลังจากนี้จะต้องมีการพูดคุยกับทุกฝ่ายว่าทางจังหวัดและกองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายในภาค 4 ส่วนหน้า จะให้ความช่วยเหลืออย่างไรบ้าง และคิดว่าจะต้องลงพื้นที่เพื่อชี้แจงให้ประชาชนรับทราบข้อเท็จจริงว่ารัฐไม่ได้รังแกหรือขับไล่ แต่ได้ดำเนินการตามกฎหมายทุกประการ ร.อ.ศิริพงศ์ อังกระโทก ผู้บังคับกองร้อยทหารพรานที่ 4202 (ผบ.ร้อย ทพ.4202) กล่าวว่า ตั้งแต่มีข่าวศาลสั่งริบที่ดิน ก็ได้เข้าไปเยี่ยมครอบครัวและชี้แจงว่าทางเจ้าหน้าที่ไม่เคยไล่ แต่ที่เข้าไปก็เพื่อสอบถามและให้ความช่วยเหลือ เพื่อรายงานผู้บังคับบัญชา “ทางการตั้งใจจะช่วยเหลือในเรื่องการฟื้นฟูโรงเรียนให้สามารถเปิดสอนใหม่ได้อีกครั้งเมื่อคดีสิ้นสุดลง แต่เมื่อทางครอบครัวด่วนตัดสินใจเช่นนี้ ก็ต้องรายงานไปยังผู้บังคับบัญชาอีกครั้งและรอคำสั่งลงมาว่าจะให้ดำเนินการอย่างไรต่อไป” ผู้กองศิริพงศ์ กล่าว รัฐเล่นตลก-สู้ปัญหาไม่ไหว สำหรับครอบครัวแวมะนอ ได้เก็บข้าวของออกจากบ้าน ไปพักอยู่ที่มัสยิดบ้านท่าด่าน หรือ มัสยิดอัสากอฟะห์ซัลอัสลามียะห์ ต.ตะโละกาโปร์ อ.ยะหริ่ง จ.ปัตตานี ตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ 14 ก.พ.2559 และใช้ห้องเรียนตาดีกาซาจาดะห์เป็นที่นอนและทำอาหาร โดยมีประชาชนในพื้นที่ ตลอดจนนักเรียนปอเนาะ เดินทางไปเยี่ยมเป็นจำนวนมาก บ้างก็บริจาคเงินและข้าวสารช่วยเหลือครอบครัวด้วย นางยาวาฮี กล่าวว่า ตอนแรกตั้งใจจะยื่นอุทธรณ์ แต่หลังจากมีบรรยากาศไม่ค่อยน่าไว้วางใจ ทั้งเจ้าหน้าที่ทหาร และ ศอ.บต. (ศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้) ต่างเข้ามาให้ความมั่นใจว่าให้ยื่นอุทธรณ์แล้วจะชนะคดีแน่นอน ทำให้รู้สึกว่าไม่น่าไว้ใจ บวกกับความรู้สึกของครอบครัวตลอด 11 ปีที่ต่อสู้คดีมา (หมายถึงคดีที่ นายดูนเลาะ สามีถูกออกหมายจับ) ต้องเจอปัญหาหนักเกินกว่าจะรับไหว จึงรับอะไรเพิ่มไม่ได้อีกแล้ว “ถ้าต้องเจออีกเราคงรับไม่ไหว ไม่อยากเจ็บอีกแล้ว...